zewrzeć

zewrzeć
{{stl_3}}zewrzeć {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zɛvʒɛʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_8}}zewrę{{/stl_8}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_8}}zewrze{{/stl_8}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_37}}imp {{/stl_37}}{{stl_8}}zewrzyj{{/stl_8}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_37}}pret {{/stl_37}}{{stl_8}}zwarł{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_24}}perf von {{/stl_24}}{{stl_7}}→ {{/stl_7}}{{stl_38}}zwierać {{/stl_38}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zewrzeć — dk XI, zewrzećwrę, zewrzećwrzesz, zewrzećwrzyj, zwarł, zwarty, zwarłszy zwierać ndk I, zewrzećam, zewrzećasz, zewrzećają, zewrzećaj, zewrzećał, zewrzećany, książk. «mocno zetknąć ze sobą dwie części czegoś, dwa przedmioty lub spowodować, by coś z …   Słownik języka polskiego

  • zewrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zwierać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zewrzeć — Zwierać szeregi, szyki «jednoczyć się, mobilizować się do jakiegoś działania w przewidywaniu jakiegoś zagrożenia»: Wrogowie kobiecego usamodzielnienia się zwarli szeregi jak nigdy. Społeczeństwo jak nigdy zorientowane jest na mężczyzn. A ci… …   Słownik frazeologiczny

  • zwierać się – zewrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} złączyć się; przycisnąć się jeden do drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci zwarły się w uścisku z radości. Zakochani zwarli się w pocałunku. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zwierać — → zewrzeć …   Słownik języka polskiego

  • zwierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zwieraćam, zwieraća, zwieraćają, zwieraćany {{/stl 8}}– zewrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, zwieraćwrę, zwieraćwrze, zwieraćwrzyj, zwarł, zwarli, zwarty {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć, przyciskać do siebie dwie lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skurczyć — dk VIb, skurczyćczę, skurczyćczysz, skurcz, skurczyćył, skurczyćczony «skrócić przez ściągnięcie, ściągnąć, skulić, zgiąć, zewrzeć (palce, ramiona)» Skurczyć ramiona z zimna. Spał ze skurczonymi nogami. Siedział skurczony na tapczanie. Twarz… …   Słownik języka polskiego

  • stulić — dk VIa, stulićlę, stulićlisz, stul, stulićlił, stulićlony stulać ndk I, stulićam, stulićasz, stulićają, stulićaj, stulićał, stulićany «delikatnie zewrzeć coś, zbliżyć do siebie, powodując zamknięcie się lub zmniejszenie powierzchni czegoś; skulić …   Słownik języka polskiego

  • zaciąć — dk Xc, zaciąćtnę, zaciąćtniesz, zaciąćtnij, zaciąćciął, zaciąćcięła, zaciąćcięli, zaciąćcięty zacinać ndk I, zaciąćam, zaciąćasz, zaciąćają, zaciąćaj, zaciąćał, zaciąćany 1. «uderzyć czymś ostrym, tnącym, raniącym; zrobić na czymś cięcie;… …   Słownik języka polskiego

  • zacisnąć — dk Va, zacisnąćnę, zacisnąćciśniesz, zacisnąćciśnij, zacisnąćnął, zacisnąćnęła, zacisnąćnęli, zacisnąćciśnięty, zacisnąćnąwszy zaciskać ndk I, zacisnąćam, zacisnąćasz, zacisnąćają, zacisnąćaj, zacisnąćał, zacisnąćany «cisnąc zsunąć coś do czegoś …   Słownik języka polskiego

  • złączyć — dk VIb, złączyćczę, złączyćczysz, złącz, złączyćczył, złączyćczony rzad. złączać ndk I, złączyćam, złączyćasz, złączyćają, złączyćaj, złączyćał, złączyćany 1. «spoić, związać coś ze sobą, połączyć, zsunąć, zewrzeć jakieś elementy czegoś» Złączyć… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”